در ساحل ماسه ای باخدا قدم می زدم ،به پشت سرم نگاه کردم
جاهایی که از خوشی ها با هم حرف زده بودیم دو رد پا بود .
وجاهایی که از سختی ها حرف زده بودیم جای یک رد پا بود
به خدا گفتم در سختی ها در کنارم نبودی؟
گفت آن رد پایی که می بینی من هستم .
تورا در سختی ها به دوش می کشیدم

بی نظیری خدای من

من می خواهمت،بعد از خدا….
شب رفتن به حج ،توی خانه کوچکمان،آدم های زیادی جمع شده بودند.عباس صدایم کردکه
برویم آن طرف حرف های آخرمان را بزنیم .چیزهایی میخواست که در سفر انجام بدهم .
اشک همه پهنای صورتش راگرفته بود .نمی خواستم لحضه رفتنم،لحظه جدا شدنمان تلخ شود .
گفت « مواظب سلامتیخودت باش،اگر هم برگشتی دیدی من نیستم…»

این را قبلا هم شنیده بودم.طاقت نیاوردم.گفتم:«عباس چطوری میتوانم دوریت را تحمل کنم؟توچطور می توانی؟»
هنوز اشک های درشتش پای صورتش بودند.گفت«توعشق دوم منی،من می خواهمت،بعد از خدا.نمی خواهم آنقدر بخواهمت که برایم مثل بت شوی

                                                             شهید عباس بابایی

      پرواز برآسمان .سقوط در بهشت

دلنوشته.

سپاس خداوندی را
که حضرتت را سرمایه وحدت وذخیره عظمت مسلمین قرار داد .
یارسوالله
در سایه تعالیم تو مجالی برای خودنمایی جهل نماند .
چنان که اندیشمندترین ساکنان زمین .دل سپردگان به عشق تواند.
دستمان را به هم گره می زنیم ودل ها را به میقات وحدت می بریم .
تادر طواف نام مبارکت،به عظمت وشکوه توحید پی ببریم
یارسوالله.آیینهایی که جمال بی مثال تودر آن دمید .
چگونه میتواند اسیر غبار روزگاران شود؟
چگونه می تواند دشمن،امید به بازار مکاره خویش داشته باشد
جایی که هنوز فریاد آزادی طنین بخشت .گوش جان را می نوازد
اینک،دست به دست هم فشرده ، دلها به هم متمایل ودر میقات وحدت ،سرود همراهی سر می دهیم
اینک به سپاس شادمانی میلادت. مجذوب عارفانه های جمالت شده ایم 

انقلاب
هرشب در تهران تظاهرات بود . اعتصابات ودرگيري ها همه چيز را به هم ريخته بود . از مشهد كه برگشتيم .شاهرخ براي نماز جماعت رفت مسجد!! خيلي تعجب كردم . فردا شب هم براي نماز به مسجد رفت .با چند تا از بچه هاي انقلابي انجا آشنا شد ه بود در همه ي تظاهرات ها شركت مي كرد . حضور شاهرخ با قد وهيكل وقدرت براي دوستانش قوت قلبي بود
اردات شاهرخ به امام تا انجا رسيد كه در همان ايام انقلاب سينه اش را خال كوبي كرده بود.وروي ان نوشته شده بود : خميني ،فدايت شوم

بسيج يعني چه ؟
وقتي مي گوييم (بسيج)معنايش اين است مجموعه اي مورد نظر است كه در عرصه مجاهدت انقلابي حضور پيدا كرده وحضور دارند .،غايب نيستند ، اماده اند . بسيج شدن نيرو، معنايش اين است ديگر .، وقتي ميگوييم نيروها را بسيج كرديم يعني چه ؟.يعني امادگي لازم براي حضور در ميدان كار ،ميدان مبارزه ومجاهدتي كه مورد نظر است داده ايم .
پس در كلمه (بسيج)،معناي حضور و امادگي ، ان هم در حد افكار هست .در جنگ هم وقتي مي گفتيم (بسيج).ان معناييكه به ذهن ما متبادر مي شد ،عبارت بود از زبده وعصاره بهترين نيروهاي كشور وجامعه .بسيج ،يعني نيرويي كه اين وظيفه را بر حسب حد وحدود وخط كشي هاي رايج اداري وقشري برعهده اش نگذاشته اند .اما داوطلبانه وارد ميدان شده ودارد ابراز امادگي مي كند وحضور خودش را اعلام ميكند كه اين جاحاضرم..