یا فاطمه (س) مرا ببخشا اگر صورتم نیلی نیست، پلک سالم دارم و بازو و پهلوی من بی درد است؛ ولیک چشمانم اگر بهر تو گریان نشود نامرد هستند.

***

مادر هر کاری کند… بچه‌ها یاد می‌گیرند… مثلا اگر شهید بشود… یا زهرا… مادر که نباشد… خانه بهم می‌ریزد… حسن دربقیع… حسین درکربلا… زینب در دمشق…

***

امشب حسن (ع) اول شب یتیمی را با گریه می‌گذراند؛ حسین (ع) عزا گرفته است؛ بعد از زهرا (س) زینب (س) خانم خانه است… امشب مهدی (عج) شب زنده‌دار است… و همه منتظر ظهور او هستند تا بیاید و لااقل یک دانه شمع بر سر قبر زهرا بسوزاند…

***

یا زهرا ببین آنهایی که برای تو عزاداری می‌کنند و حاضرند برای تو جان‌شان را بر کف دست بگذارند، آنها که از مصیبت تو اشک از چشمانشان جاری است؛ همه و همه به تو و یک نیم‌نگاه تو محتاج هستند. آنها را در شب شهادتت دست خالی برنگردان.

***

عالم فدای چادر خاکی تو، عالم فدای ناله‌های شب و روز تو… و جان من فدای مهربانی تو که بی‌شک به من ناقابل هم خواهد رسید. مرا دریاب که بی مهر تو هیچ هستم. السلام علیک یا فاطمه الزهرا (س)…

***

کاش در شب عزای حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها فقط عزادار ایشان نباشیم، کاش امشب بانو را بهتر بشناسیم و بیشتر…

***

حضرت فاطمه (س) را نمی‌توان با شعر یا نوشته توصیف کرد. فاطمه را باید حس کرد. دلت، رفتارت و گفتارت که مورد پسند فاطمه شد؛ قبر مخفی بانوی دو عالم آشکار می‌شود. دلتان که مملو از محبت فاطمه شد، قبر او را در دل مصفای خود می‌یابید.

***

یار پهلو شکسته علی به سوی پدر کوچ می‌کند. یار و یاوری که رونق خانه علی و قوت زانوان اوست، دارد پر می‌کشد. اجرک الله فی مصیبتها…